سروش: حاشیه امنی برای فعالیت های دانشجویی ایجاد گردد

به گزارش بلاگ پو، یک عضو شورای مرکزی فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی با تاکید بر این که دستورالعمل های محدود کننده دانشجو را به سمت سکوت می برد، گفت: باید ضمن ایجاد حاشیه امن برای خطاهای غیرعمد در فعالیت های دانشجویی آستانه تحمل نظام برای پذیرش آن بالاتر برود تا آن ها ترسی از برخوردهای خارج از عرف و قهرآمیز مسوولان و دستگاه های حکومتی نداشته باشند.

سروش: حاشیه امنی برای فعالیت های دانشجویی ایجاد گردد

ابوالفضل سروش در گفت وگو با خبرنگاران با گرامیداشت روز دانشجو، دانشجویان را از مهمترین ارکان جامعه و چشم امید کشور دانست و در تشریح افت و خیزهای فعالیت های دانشجویی و علل گفت: امام علی (ع) در خطبه ای در تایید و تشویق به نقد حاکم فرمود پس از گفتن حق یا رایزنی در عدالت، باز نایستید که نه من برتر از آنم که خطا کنم و نه در کار خویش از خطا ایمنم، مگر که خدا مرا در کار نفس کفایت کند که از من بر من تواناتر است مهمترین درس این خطبه این است که حاکم باید مشوق نقدکنندگان و یا معترضان باشد.

وی اضافه کرد: همانگونه که امام علی(ع) منتقدان به حاکم و حکومت را تشویق به ادامه مطالبه گری در صورت عدم قانع کردن کرد ما نیز با داعیه پیروی از امیرالمومنین(ع) باید این گونه باشیم؛ در این خطبه امام علی (ع) علاوه بر ارائه نحوه مطالبه گری آن هم به صورت مستدام و پیگیرانه خود در نقش حاکم مشفق به گستردن سفره پر برکت نقد در اجتماع می پردازد.

سروش با تاکید بر این که ناقد مطلع و شجاع عین برکت برای یک حکومت و یا سیستم مدیریتی است، گفت: مطلعی متضمن صحت نقد و شجاعت تضمین کننده سلامت و تمامیت بیان یک نقد است، تکرار و تکثر یک نقد و یا اعتراض نیز به لحاظ عددی در اجتماع نشانه قوت و ریشه نقد می باشد.

به گفته وی با نگاه به سه عنصر مطلعی، شجاعت و تعداد منتقدین می توان اذعان داشت قشر دانشجو تقریبا از این سه مولفه برخوردار است و می تواند به عنوان یک نشانگر حساس و دقیق و مورد اعتماد برای انعکاس شرایط جامعه عمل کند؛ بنابرین اگر چنین نشانگر خوبی را از کار بیندازیم باید بدانیم شاهد عواقب وخیم گسترش معضلاتی خواهیم شد که از چشم حساسگرهای جامعه دور مانده و یا به آلارم نشانگر توجه نشده است؛ در چنین شرایطی حاکم، مردم و حکومت از پیشرفت آفت های موجود متضرر می شود.

نماینده تهران همچنین به تاریخچه فعالیت های دانشجویی از ابتدای انقلاب تاکنون اشاره و اظهار کرد: این تاریخچه حکایت از رشد و افت های مکرر در فعالیت های دانشجویی است که بیشترین و پرشورترین آن به سال های نخستین انقلاب و سپس دوران دولت اصلاحات برمی شود.

سروش رشد فعالیت های دانشجویی آن هم بیشتر با رویکرد سیاسی را مرهون چند دلیل دانست که پررنگ و یا کم رنگ شدن این دلایل باعث رشد و یا نقصان حضور دانشجویان در عرصه های فعالیت سیاسی، فرهنگی و یا صنفی می شود و در بیان دلایل آن گفت: می توان به انگیزه های شخصی و گروهی، فضای باز سیاسی و گاهی بسیار بسته و اختناق آور که باعث ترکیدن فضا همانند 16 آذر32 می شود، وجود نهادهای فعال دانشجویی، شرایط اقتصادی و سیاست های آموزشی و تربیتی اشاره نمود.

وی انگیزه و فضای باز سیاسی را اثرگذارتر بر رشد فعالیت های دانشجویی دانست و گفت: متاسفانه در حال حاضر همه این مولفه ها دچار لنگی می باشد که نتیجه آن باعث فضای سرد و منفعل دانشگاه هاست. در چنین فضایی فعالیت های دانشجویی ممکن است به شکل مقطعی، هیجانی و یا حتی انفجاری بروز کند که عمدتا با تحریک از خارج دانشگاه و در ایام انتخابات رخ می دهد.

سروش معتقد است: از طرف دیگر با سرد و کم حجم شدن فضای اشتغال به خصوص برای تحصیل کردگان و بزرگتر شدن جریان مهاجرت، انگیزه برای کوشش بیشتر دچار افول شده و دانشجو ممکن است آینده خود را در ایران نبیند و یا اگر ببیند در محدوده خارج از موضوع تحصیلی خود می بیند. همچنین عدم موفقیت جریانات سیاسی در نیل به اهداف کوچک و بزرگشان انگیزه فعالیت های سیاسی و صنفی را نیز کوچک می نماید.

وی درگیر شدن دانشجو برای تامین معاش و یا هزینه های تحصیلی را از دیگر عوامل مهم در افول مشارکت فعال آن ها در عرصه های صنفی و سیاسی دانست و اعلام نمود: صرف وقت زیاد و خستگی ناشی از کار مجال سایر فعالیت های داوطلبانه و خودجوش را از دانشجو می گیرد به خصوص در این ایام سخت اقتصادی که حتی خانواده ها توان حمایت اقتصادی از فرزندان دانشجوی خود را تدریجا از دست می دهند، نمی توان از اثر مولفه اقتصادی بر فعالیت دانشجویی چشم پوشید.

سروش با تاکید بر این که فضای باز سیاسی و صنفی در چارچوب قانون اساسی از حقوق مسلم همه اقشار و از جمله دانشجویان است اضافه کرد: در ابتدای دهه 60 فضای باز سیاسی و صنفی به دلیل عملکرد غلط گروهک های سیاسی دچار محدودیت شد؛ فضایی که از سال 76 تا سرانجام دوره اصلاحات و حتی کمی بعدتر از آن بازتر شده ولی در نهایت به خاطر عدم انسجام گروه های فعال دانشجویی و فقدان رویکرد صنفی در کنار فعالیت سیاسی مجددا این فضا به دلایل متعدد و بخصوص امنیتی از سال 88 با محدودیت روبرو شد.

وی ادامه داد: در این بین به نظر می رسد دانشجویان با توجه به جوان و کم تجربه بودن و در کنار آن کنشگری قوی که دارند زودتر دچار رفتارهای زودگذر و احساسی می شوند که آن هم درتمام جهان امری طبیعی است. به همین دلیل باید یک حاشیه امنی برای این خطاهای غیرعمد در فعالیت های قشر دانشجو دیده شود و آستانه تحمل نظام برای پذیرش آن بالاتر برود تا جوانان تحصیل نموده و در حال تحصیل بتوانند خود را در فضای شفقت و رافت بروز دهند بدون اینکه ترسی از برخوردهای خارج از عرف و قهرآمیز مسوولان و دستگاه های حکومتی داشته باشند.

این عضو فراکسیون امید همچنین قانع کردن کردن جوان مطالبه گر با داشتن تجربه افزایش مطلعی های سیاسی و اجتماعی را کاری سخت خواند و گفت: این موضوع نیز به صبر، رافت و درایت احتیاج دارد؛ در مقاطعی از تاریخ فعالیت های دانشجویی فقدان و یا کمبود این صبر و رافت دیده شد، برخوردهای قهرآمیز و پدیده ای شوم به نام دانشجوی ستاره دار دقیقا بر خلاف توصیه ها و سیره بزرگان دین و پیامبر (ص) و امیرالمومنین (ع) است که تاکید داشتند هیچ کس نباید برای بیان عقیده، نقد، حرف و پیشنهاد خود در مقابل حاکم و حکومت دچار لکنت شود. باید بتوان برای این موضوعات قوانینی از جنس تشویق در کنار مشخص مصادیق جرم تصویب کرد نه اینکه دستورالعمل های محدود کننده و ترسناک دانشجو را به سکوت بنشاند.

وی ادامه داد: باید مسوولان حوزه های آکادمیک توجیه شوند که دانشجو همچون کبک نیست که ساکت سر در برف کتاب کند بلکه دانشجو باید ضمن انجام تکلیف شرعی و قانونی اش یعنی همان تحصیل در جامعه و اجتماع تمرین حضور و اثرگذاری داشته باشد. از طرف دیگر باید به دانشجویان از هر طریق ممکن مطلعی داد که ابزار دست سودجویان سیاسی، قدرت طلبان داخلی و یا مغرضان خارجی نشوند که این مطلعی علاوه بر مطالعه به وسیله حضور فعال در عرصه سیاست و جامعه به دست می آید.

سروش با اشاره به تاکید امام خمینی(ره) درباره نقش دانشگاه در انسان سازی و راهنمایی جامعه و حکومت گفت: آن تاکیدات صرفا بر وجهه علمی دانشگاه نبود که به نقش اجتماعی و سیاسی هم نظر داشت. به لحاظ جمعیتی خیل کثیری از جامعه را دانشگاهیان در برمی گیرند که حقوقشان قابل اغماض نیست و باید ازهمه آزادی های مصرح در قانون اساسی برخوردار باشند.

وی در جمع بندی اظهار کرد: باید برای به صحنه آوردن دانشجویان ضمن رسیدگی به اوضاع اقتصادی آن ها، ضمانت قانونی و پایدار برای بی عارضه بودن فعالیت دانشجویی در عرصه سیاسی و صنفی را داد. شاید مجلس بتواند برای تصریح حقوق دانشجویان و پیشگیری از محدودسازی آنان قوانین تشویقی را تصویب کند و با فعال تر کردن کمیسیون های مربوطه برای حمایت از فعالیت های دانشجویی سازوکاری قائل شود که جدای از روابط عمومی و عامه مجلسیان با مردم باشد. باید هیات ها و انجمن ها و گروه های دانشجویی و یا نمایندگان آن ها در آنالیز طرح ها و لوایح مرتبط با دانشگاه و دانشجو مورد مشورت مستقیم قرار گیرند.

سروش در سرانجام گفت که باید دانشجو بداند حضورش موثر است، شنیده می شود و فعالیتش بی عارضه است. باز هم تاکید می کنم امروز شرایط معاش دانشجویان دغدغه اصلی آنان است که با روح فعالیت های داوطلبانه و آزاد دانشجویان در تقابل و تنافر قرار گرفته است همچنین ما به پژوهش در مورد علل سرد شدن فعالیت های دانشجویی و یافتن راهکارهای برگشت علائق آنان به مسائل اجتماعی و در کل ایجاد آشتی بین آنان و ارکان نظام احتیاج داریم.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

georgiaro.ir: گرجستان: سفری به کشور زیبایی ها

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 3 آبان 1400 بروزرسانی: 3 آبان 1400 گردآورنده: blogpo.ir شناسه مطلب: 17113

به "سروش: حاشیه امنی برای فعالیت های دانشجویی ایجاد گردد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سروش: حاشیه امنی برای فعالیت های دانشجویی ایجاد گردد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید